« ماه هاشمی» در رکاب شمس بصیرت

در روایاتی که در جوامع روایی  از ائمه علیهم‌السلام راجع به حضرت ابوالفضل¬(ع) رسیده، بر خصلت بصیرت ایشان تأکید شده است. امام صادق(ع) فرمود:
عموی ما عباس دارای بصیرتی نافذ و ایمانی محکم بود. او در رکاب برادر بزرگوارش اباعبدالله با دشمنان پیکار کرد و خویش را به بلای نیکویی افکند و به خوبی از عهده امتحان الهی برآمد تا شربت شهادت را نوشید.
همه‌ یاران امام حسین(ع)، صاحب بصیرت بودند؛ اما بصیرت حضرت ابوالفضل¬(ع) بُرد بیشتری داشت. دیدگان نافذ او پرده¬ها را می¬شکافت و به اعماق حقایق راه می¬یافت. او توانست با خلاصی خود از حجاب طبیعت مادی به عالی¬ترین مقام بصیرت در دین راه یابد. دامنه بصیرت، چنان قابلیتی در قمر¬بنی¬هاشم ایجاد کرد که در کربلا پرچم چنین جنگی بر دوش او نهاده شد.
در فضیلت ابوالفضل(ع) همین بس که سیدالشهداء(ع) او را چنین خطاب می¬فرماید: برادر، جانم به فدایت!